به گمانم 
بزرگترین دارایی زندگی آدمیزاد 
همین دوست های دیده و نادیده هستند...
همین دوست هایی که برایت پیغام می گذارند...
که اعلام می کنند حواسشان به تو هست... 

همین دوست ها که با دو سه خط پیغام نشان می دهند 

چقدر دلشان پی تو ، دل تو و درد توست...

که چقدر خوب تو را می خوانند...
همین دوست ها که پیگیرند
که نباشی دلگیرند
همین دوست ها که دلتنگت می شوند و بی مقدمه برایت می نویسند...

 آدمیزاد چه دلخوش می شود گاهی با همین دو سه خط نوشته...

دو سه خط پیغام از دوستی
حس شیرینیست که بدانی بودنت برای کسی اهمیت دارد 
نبودن ات کسی را غمگین میکند... 

خواستم بگویم که چقدر این دارایی های زندگی ام 

این دوستان ِ دیده و نادیده، برایم پُر ارزشند...
که چقدر خوب است دارمشان...